Kraj znany dziś jako Korea Południowa istnieje od końca II wojny światowej. Wcześniej ziemie koreańskie były kilkadziesiąt lat pod japońską okupacją. A jeszcze wcześniej przez kilkaset lat istniało tu Królestwo Joseon. Obejmowało ono tereny obydwu dzisiejszych Korei.
 |
| pałac z czasów Królestwa Joseon |
W pierwszych wiekach naszej ery tereny dzisiejszej Korei zajmowały Trzy Królestwa Koreańskie. Jednym z nich było Silla ze stolicą w Gyeongju.
Busan to drugie co do wielkości miasto Korei. Na pierwszy rzut oka jest bardzo podobne do Seulu. To znaczy ta nowoczesna, życiowa część miasta. Natomiast turystyczne atrakcje są tu inne.
Seul to z całą pewnością miasto warte bliższego poznania. Niestety moje obydwa tam spędzone dni były tak deszczowe, że nie zobaczyłam większości ciekawych miejsc.
Jadąc do Paryża albo Wiednia, chce się oglądać zabytki, ważne historycznie miejsca, czy muzea z najwspanialszymi dziełami sztuki. Reszta, czyli codzienne życie ulicy, nie różni się jakoś szczególnie od tego, co mamy w domu.
W kraju takim jak Korea, jest zupełnie inaczej.
Będąc na północy Kolumbii, warto zajrzeć choć na chwilę do Baranquilli. Zwiedzanie tego miasta nie należy do najłatwiejszych, bo atrakcyjne miejsca są bardzo od siebie oddalone.
Na kolumbijskiej ziemi najpierw mieszkali ludzie, o których dziś się mało mówi. We wpisie na Wikipedii rozdział o historii tego kraju zaczyna się tak: „Zamieszkane od kilku tysięcy lat przez Indian (m.in. plemiona Czibcza i Arawak) tereny dzisiejszej Kolumbii odkrył dla Europejczyków hiszpański żeglarz Alonso de Hojeda w 1499”. I dalej leci już opowieść o podboju.
 |
| Tratwa Muisca ze sceną ceremonii inicjacji nowego władcy, czyli to co pozostało po ludzie Czibcza (Muzeum Złota w Bogocie) |
Co by tu napisać o kolumbijskiej kuchni? Z pewnością nie odznacza się szczególnym wyrafinowaniem. Kolumbijczycy bardzo lubią fastfoody, mięso i frytki, co ma swoje odzwierciedlenie w ich sylwetkach.
 |
| restauracje na rynku w Salento |
Cartagena uchodzi za najpiękniejsze miasto w Kolumbii. Odwiedziłam tylko kilka z nich, ale spędziwszy dwa dni w Cartagenie, jestem skłonna przychylić się do tej opinii.
 |
| najpiękniejsze dla ludzi lubiących kolory. Wielbiciele szarości i beżu nie będą zachwyceni |
Dzisiejsza Kolumbia zaczęła się tworzyć około pięciuset lat temu.
 |
| najstarsze kolumbijskie miasto - Santa Marta |
To, czy dany kraj trafi na listę moich ulubionych, zależy między innymi od tego, jak czuję się w nim w japonkach i nieco złachanych spodniach. Pamiętam, że będąc w Meksyku, w pewnym momencie pomyślałam, że powinnam się jakoś porządniej ubrać. A na przykład w Indiach albo Beninie zawsze czuję się na miejscu i to mi się bardzo podoba.
 |
| Santa Marta w Kolumbii |
Rozważania na temat: dlaczego tak wiele krajów ma w nazwie słowo „Gwinea” snułam już w KrajKuchni przy okazji litery G. Nie będę się zatem powtarzać i przejdę od razu do spraw kulinarnych związanych z Papuą Nową Gwineą.
 |
| bardzo efektowna flaga; ten ptak to cudowronka, czyli w wolnym tłumaczeniu: malutka śliczniutka wrona :) |
Na Cyprze odwiedziłam trzy miasta: rozdartą przez zasieki Nikozję, nieco sztuczną, skoncentrowaną jedynie na byciu kurortem Larnakę i Pafos, które wydało mi się najbardziej zbliżone do zwykłego miasta.
Jedzenie, tak jak wszystko na Cyprze, dzieli się na greckie i tureckie, z tym, że to pierwsze często dostaje przymiotnik „cypryjski”. Zamiast sałatki greckiej mamy więc cypryjską.
 |
| sałatka z halloumi |
Pobytu na Cyprze nie zaczęłam wcale od stolicy kraju, tylko od Larnaki, bo tam latają samoloty z Warszawy.
 |
| dzień przed moim przyjazdem zanotowano na Cyprze najniższą temperaturę od 40 lat |
Pozwolicie, że opowiadanie o Cyprze zacznę od stolicy kraju. Nikozja to zadziwiające miasto.
Palau to kraj bardzo daleki i bardzo nieznany. Prawdę mówiąc, o jego istnieniu dowiedziałam się dopiero, gdy KrajKuchnia dotarła do litery P.
Przejrzałam jeszcze raz zdjęcia z Tajwanu i znalazłam kilka, które wcześniej jakoś nie pasowały do opowieści, a teraz wydały mi się ciekawe. Więc na zakończenie tajwańskich wspomnień będzie taka foto-relacja.
 |
| nie pamietam, kiedy ostatnio widziałam budkę telefoniczną... |
Tajwańska kuchnia potrafi zadziwiać. I to nie tylko potrawami zrobionymi z egzotycznych składników.
 |
| zupa bambusowa i ryż w bambusie |
Tajwan to nie tylko wielkie miasta, ale też góry, morze, lasy. Natura prezentuje się pięknie i bujnie, ale niestety nie zawsze współpracuje z człowiekiem.
Znajdujący się około pół godziny drogi od Kaohsiung, Fo Guang Shan, to kompleks świątynno-muzealny należący do organizacji buddyjskiej wyznającej buddyzm humanistyczny.
Na północy Tajwanu najważniejsza jest stolica, czyli Tajpej. Na południu zaś palmę pierwszeństwa dzierży Kaohsiung. Miasto to szczyci się nie tylko najpiękniejszą stacją metra
Do niewątpliwych atrakcji dużych tajwańskich miast należą nocne targi. Czasami odbywają się na specjalnych placach, czasem wieczorami zamykany jest kawałek ulicy,
 |
| targ w Tajpej na ulicy Raohe |
Tajwan to nieco dziwne miejsce. Trochę państwo, a trochę nie. Ma swój rząd, walutę, hymn i flagę. Ale kiedy chciałam się ubezpieczyć przed podróżą, to poinformowano mnie, że wybieram się do Chin. Chociaż, żeby pojechać do Chin, trzeba mieć wizę, a na Tajwan nie. No i wydawało mi się do tej pory, że jesteśmy przeciw chińskim zakusom i za prawem Tajwanu do niepodległości. A tymczasem okazuje się, że to tylko pozory, a w rzeczywistości Polska nie uznaje państwowości tej wyspy.
Zgodnie z obietnicą teraz powinno być o Tajwanie. Ale zanim zdążyłam uporządkować tajwańskie wspomnienia, nadszedł czas Beninu.
