Kraju tak bogatego w cuda natury i kultury nie da się zwiedzić w dwa tygodnie. Niektóre miejsca trzeba od razu wyeliminować, inne obejrzeć jedynie pobieżnie. I pogodzić się z poczuciem niedosytu, które można nieco załagodzić, planując kolejną podróż.
 |
| droga kusi... |
Ostatnio, pisząc o Hoi An, wspomniałam o Kazimierzu Kwiatkowskim. W środkowym Wietnamie jest jeszcze kilka innych miejsc związanych z polskim architektem. Jedno z nich to My Son, czyli kompleks hinduistycznych świątyń należących do ludu Czamów.
Pośród rozlicznych atrakcji Wietnamu niewątpliwą perłą w koronie jest Hoi An. To niewielkie miasto leżące około 30 kilometrów od Da Nang nawet pełne turystów, ma czar i wdzięk.
Kuchnia Wietnamu jest niezwykle bogata – każde danie ma w sobie mnóstwo składników, zarówno roślinnych, jak i zwierzęcych. Czasem trudno po nazwie czy nawet zdjęciu odgadnąć, co pojawi się na naszym talerzu. Sałatka z korzenia lotosu może mieć w sobie duże kawały mięsa, a krewetki skwarkową posypkę.
 |
| oprócz korzenia lotosu było sporo boczku i krewetkowe chrupki |
Wietnam to kraj, w którym nie brakuje pięknych miejsc. Przeciętny turysta nie ma czasu, by odwiedzić je wszystkie i musi dokonywać przykrych cięć. Poprzednim razem z mojego programu wypadł Ninh Binh, więc tym razem postanowiłam tam się wybrać.
Jednym z najsłynniejszych miejsc Wietnamu, jest malownicza zatoka Ha Long. Każdy turysta chce tam pojechać i spędzić choć kilka godzin, pływając wśród wapiennych skał wystających z morza.
 |
| wystające z wody skały wyglądają jak wypustki na ogonie smoka, który zszedł z niebios pod wodę |
Kiedy byłam pierwszy raz w Wietnamie, tak się zachwyciłam tamtejszymi daniami z krewetkami, że postanowiłam jeść je codziennie, żeby mi w końcu obrzydły i żebym w Polsce już nie miała ochoty na krewetki. Plan udało się zrealizować połowicznie. To znaczy, krewetki jadłam jak szalona, ale w ogóle nie chciały mi się znudzić. Podawane na przeróżne sposoby, zawsze pyszne, zaostrzały tylko apetyt na więcej.
 |
| restauracja w Sajgonie |
Trzecim odwiedzonym przeze mnie dużym wietnamskim miastem było Hanoi. Nie mam jakoś szczęścia do tego miejsca. Gdy przyjechałam tam pierwszy raz, mniej więcej piętnaście lat temu, przez trzy dni lało bez przerwy. Akurat przez tę część kraju przechodził tajfun o wdzięcznym imieniu Damrey i jakakolwiek aktywność turystyczna była niemożliwa.
 |
| tak to z grubsza wyglądało |
Kuchnia wietnamska wielka jest i nie mam w tej kwestii najmniejszych wątpliwości. Jednym z ważnych elementów składających się na tę wielkość są przekąski i dania drobne. Choć wszędzie i o każdej porze można dobrze i niedrogo najeść się zupami, makaronami, ryżem, mięsem i owocami morza, to Wietnamczycy wydają się żyć w lęku o to, że ktoś mógłby być głodny nawet przez ułamek sekundy. I starają się za wszelką cenę do tego nie dopuścić.
Jak Sajgon dla południa, tak Da Nang jest głównym miastem dla centralnej części Wietnamu. Co prawda, w porównaniu z Sajgonem jest to raczej małe miasteczko, ale z europejskiego punktu widzenia miejscowość, w której mieszka około miliona osób jest całkiem porządnym miastem.
Wietnam dla poczatkujących dzieli się na trzy części: południe z Sajgonem, centrum z Da Nang i północ z Hanoi. Trzy duże miasta stanowią bazy dla turystów poznających poszczególne regiony. Czy same w sobie są ciekawe?
 |
| Sajgon, czyli oficjalnie Ho Chi Minh City |
Jedzenie to w Wietnamie szalenie ważna sprawa, a tamtejsza kuchnia wręcz obezwładnia swoim bogactwem, egzotyką i wszechobecnością. Restauracje, bary, kawiarnie, uliczne garkuchnie, wózki gastronomiczne – zawsze w zasięgu wzroku jest miejsce, w którym można dostać coś do jedzenia.
 |
| chodnika może nie być, asfaltu może nie być, jadłodajnia być musi |
