Wiele osób pyta, co mi się właściwie w tym Beninie tak podoba? Nie potrafię na to pytanie odpowiedzieć, bo to co mnie tu przyciąga nie jest z rodzaju spraw wymiernych i definiowalnych. Ale pomyślałam, że może łatwiej będzie Wam zrozumieć, o co mi chodzi, gdy opiszę wczorajszy wieczór.
 |
| Benin powszedni |
Jak większość z Was wie, oprócz wielu innych zalet, Benin ma też tę, że działa w nim EDU Afryka, której jestem drobną cząstką. Podczas każdej wizyty w Grand Popo i okolicach, biorę udział w rożnych aktywnościach fundacji. Przede wszystkim są to cosobotnie warsztaty w świetlicy w szkole w Ewe Conji.
W małych miasteczkach w Polsce targi odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu, w ustalonym dniu. Każdy wie, że zakupy w Wyszogrodzie robi się w piątki, a w Mszczonowie, dajmy na to we wtorki. W Beninie też są takie miejsca – na przykład niedaleko Grand Popo, nad rzeką Mono kupcy zbierają się w każdą sobotę.
Przeglądając dawne posty z Beninu, zauważyłam ze zdziwieniem, że nigdy nie napisałam nic o Porto Novo. To znaczy pokazywałam Wam kiedyś przedziwny meczet, ale stolicy należy się jednak coś więcej.
W Beninie, tak jak w większości miejsc na świecie koniec starego i początek nowego roku to czas świąteczny. Pierwsze jest Boże Narodzenie, na które czekają przede wszystkim najmłodsi, bo – jak mawiają Benińczycy – Gwiazdka jest dla dzieci,
Po długich miesiącach oczekiwania i tęsknoty, wreszcie jestem tu, gdzie lubię być najbardziej, czyli oczywiście na południowym zachodzie Beninu, w okolicy zacnego miasta Grand Popo.
Nowy rok zaczynamy od wyprawy w nieznane. No bo, przyznajcie się – kto z Was ma jakąkolwiek wiedzę o Mikronezji? Kto w ogóle wie, że istnieje taki kraj? Ja, gdyby mnie spytać jeszcze miesiąc temu, nie byłabym pewna. Pocieszam się trochę, że to państwo jest młodsze ode mnie, więc może jeszcze po prostu nie zdążyło zaznaczyć swojego istnienia.
