Obiady czwartkowe

 Na kuchnię belgijską, jak wiadomo, składają się frytki z majonezem, gofry, piwo, czekoladki i mule. Dwudniowy pobyt w Brukseli potwierdził mi prawdziwość tej powszechnej opinii.

Frytki udało mi się jeść kilka razy, bo występują wszędzie i trudno przed nimi uciec. Mogą być zupełnie zwyczajne albo takie bardziej wypasione – duże i zrobione z ziemniaków ze skórką.

do frytek oczywiście znakomicie pasuje piwo
- w Belgii jest tyle rodzajów,
że nawet nie próbowałam tego ogarnąć 

Gofry także są w wersji powszedniej

 i świątecznej, jedzone kulturalnie nożem i widelcem.

O czekoladkach napiszę osobno, bo to cała gałąź sztuki.

A teraz jeszcze pokażę Wam mule, które prawie mnie pokonały. Kto mnie zna, ten wie, że żołądek mam dość pojemny, ale tym razem byłam bliska kapitulacji. Ogromny gar muszli, choć oczywiście zawierał wiele elementów niejadalnych, był prawie nie do przejedzenia. 

A do tego jeszcze w zestawie znajdowały się frytki (moim zdaniem nieco dziwne połączenie, no ale bez frytek ani rusz), które mnie ostatecznie dobiły. Nigdy nie przypuszczałam, że można tak się najeść małżami. I to jeszcze w wersji dietetycznej, bo wzięłam mule w winie, a do wyboru były też w śmietanie.

Do kulinarnego zadowolenia z Brukseli przyczyniła się też obfitość marokańskich i tunezyjskich herbaciarni. To znaczy, nie ma ich w całym mieście, ale akurat tam, gdzie nocowałam jest pełno. Miło było usiąść rano przy szklaneczce piekielnie słodkiej herbaty wzbogaconej solidną gałęzią mięty i przez chwilę poudawać, że jestem w Fezie czy Marrakeszu.

Nie wiem, czy tego typu doznania zaliczają się jako spotkania z kuchnią belgijską, ale ja lubię, jak światy się mieszają, łączą i uzupełniają. A Wy?